zondag 25 januari 2015

Geert Spillebeen: Kiplings keuze


Wil je wat meer over de zinloosheid van het geweld van de Eerste Wereldoorlog weten, lees dan boeken van de Vlaamse schrijver Geert Spillebeen. Ik vind hem een heel goede schrijver, omdat hij door zijn  bronnenonderzoek voor zijn boeken werkelijk iets verteld over de Eerste Wereldoorlog. Een oorlog waarin veel te veel mensen uit de hele wereld voor niets gestorven zijn.
Spillebeen werkte als reporter in Afrika waar hij geconfronteerd werd met oorlogsgeweld. Dat je wat weet van de ellende van oorlog is ook nu nog van belang, omdat er overal in de wereld gevochten wordt. Dat zinloze geweld en de overlevenden die getraumatiseerd achterblijven is helaas ook van deze tijd.

Ik heb geen geschiedenis in mijn pakket, maar vind het wel belangrijk om over de oorlog te lezen, dan besef je weer hoe fijn het is om in vrijheid te leven. Ik had al ‘Zomer in Passendale’ van Spillebeen gelezen, dus kende deze Belgische schrijver, die volgens de kenners op feiten gebaseerde goede boeken schrijft. Kiplings keuze is wel een intriest verhaal, met afgrijselijke details over het effect van het oorlogsgeweld. Toch heb ik interesse om meer van Spillebeen te lezen, zoals ‘Brownsea Boy Scouts in Flanders Fields’, ik ben zelf actief bij scouting, en ‘Abdous oorloog’, over de vele Afrikaanse soldaten in de Eerste Wereldoorlog, waarover ik ook in NRC-Next een ‘vergeten verhaal’ gelezen heb.

Kiplings keuze gaat over hoe Rudyard Kipling, de beroemde schrijver van o.a. het 'Junglebook', zijn zoon voorbereid op een carrière in de Britse krijgsmacht. John Kipling wil net als veel Engelse jongens deelnemen aan de Grote Oorlog, zoals de Eerste Wereldoorlog toen heette. Deze keuze ondersteund zijn vader Rudyard, al heeft hij daar al zijn ‘macht’ als Nobelprijswinnaar voor nodig.
Uiteindelijk mag John, een schriel ventje met slechte ogen en enige zoon, als onderluitenant in een Iers regiment mee naar het front. Al snel wordt hij geraakt door een granaatscherf, waardoor hij in een afschuwelijke doodsstrijd terecht komt. Helemaal alleen, liggend in een greppel, geen mond meer en alleen een hand en een voet nog kunnen bewegen, luisterend naar wat er om hem heen gebeurde, is hij gestorven.
Je komt veel over hem en zijn gezin te weten, door de vele flashbacks tijdens die doodsstrijd, naar zijn jeugd en zijn zware legeropleiding. Maar ook door de brieven die hij wisselde met zijn ouders tijdens zijn reis naar het front. De flashbacks hadden relatie met wat gebeurde tijdens zijn doodstrijd, zo werd het verhaal hoe John aan zijn horloge kwam, ingeleid door de beschrijving dat John zijn horloge kwijtraakt als soldaten hem leegroven.
Tot slot lees je ook hoe ontredderd Rudyard is als zijn zoon niet als oorlogsheld terug komt. Was zijn keuze, hem te helpen bij zijn militaire opleiding, wel de juiste geweest? Pas na 77 jaar wordt het lijk geïdentificeerd als John Kipling. John was pas net 18 jaar toen hij in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog meevocht!

Op de Britse begraafplaats van de Eerste Wereldoorlog ‘St. Mary's A.D.S. Cemetery’ in Frankrijk, vlakbij ‘De Slag bij Loos’, waar John gesneuveld is, is zijn grafzerk te vinden. Hier was een medische post ingericht, ‘St. Mary's Advanced Dressing Station’ (A.D.S.). Op de opschriften van de grafzerken zie je hoe jong de meeste van die soldaten waren!
Indrukwekkend. Het zal je zoon maar wezen…

Dit boek is ook in het Engels verschenen in de V.S en Canada. Geert Spillebeen won in Amerika drie 'awards' met KIPLING's CHOICE.



Het gezin Kipling. De beroemde vader Rudyard met pijp. John als kind. Was hij vaders inspiratie voor het mensenkind Mowgli in Jungle Book?







John als kersvers officiertje met zijn kameraden. Het zou niet lang duren... Let op zijn sterke brillenglazen. Daardoor werd hij eerst afgekeurd.




John Kipling poseert zonder bril. Eindelijk onderluitenant. (Bij de Irish Guards) Hij mag naar het front in Frankrijk.








Gesneuveld in zijn eerste gevecht. Meer dan 70 jaar na zijn dood kreeg de beroemde zoon een graf in Loos (Noord.-Frankrijk). Voor zijn radeloze ouders was het te laat.

Bronnen:
http://getuigenbank.be/spreker/geert-spillebeen